Laura
- Co tam córuś? - spytał głos w słuchawce.
Niewiele się zmieniło w otoczeniu starym. Wciąż to samo. Tyra na trzy zmiany i chuj z tego ma. Takie życie.
Wóda, prochy i klienci coraz rzadziej obmacujący jej tyłek. Kelnerka pełną gębą, kurwa mać.
Produkują wódkę. Tak dużo, dużo, dużo wódki.
Bo im tylko o to chodzi, abyś sam sobie szkodzi.
Matka znowu pijana. Nic nowego. Czego się mogła spodziewać. Żadne zaskoczenie.
- Tęskniłam za tobą. Tak rzadko do mnie dzwonisz. Nie dbasz już o mnie,
Naprawdę? Kurwa! Naprawdę!
Ja nie dbam! Niech cię szlag, mamo!
- Dziadek nie żyje - rzuciła bezceremonialnie.
- Dziadek? - matka była wyraźnie zaskoczona.
- Tak. Dostałam list.
- Jebał go pies. Wart tyle co twój ojciec. Zapomnij o nich. Z ich strony nie czeka cię nic dobrego. Jeb to!
- Jestem uwzględniona w testamencie.
Długa i jakże wymowna cisza po drugiej stronie.
- W piątek mam być w kancelarii.
Sekunda za sekundą. Minęła prawie minuta zanim matka ponownie się odezwała.
- Pójdę z tobą córuś.
****
****
Muzeum, tak to jest myśl. Krótka przebieżka i wizyta w Brooklyn Museum. Kolekcja zabytków starożytnego Egiptu była tam dość bogata. Tyle pamiętała ze szkoły.
„Zginą wody z morza, rzeka opadnie i wyschnie, kanały poczną cuchnąć, ramiona Nilu w Egipcie zmaleją i wyschną; trzcina i sitowie powiędną” - tak wieszczył prorok Izajasz. Ten sam, co mówił o Mesjaszu mówił:
“Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich. “
Dziwne skojarzenie. I niby skąd? Przecież nigdy nie była wierząca. Myśl była jednak jasna, klarowna i pewna.
Bóg? Jahwe? Jehowa? I ona? - O nie! To niemożliwe.
Pięć rozmów z podrzędnymi pracownikami Brooklyn Museum, aby w końcu dotrzeć do źródła informacji. Profesor Nathan Wawelberg, specjalizacja historia starożytna.
Jak to w ogóle brzmi? Historia starożytna? A jest jakaś inna?
- Susz i powodzi było w Egipcie wiele. Wszystkie one mocno oddziaływały na życie tamtejszych ludzi. Tak to jest, jak się buduje cywilizację w oparciu o rzekę. Nil był świętą rzeką. Był uosobieniem życia i śmierci. Aby powiedzieć, coś więcej musiałbym znać więcej szczegółów. Starożytny Egipt to kilka tysięcy lat. Nadal nie znamy całej historii tego wielkiego państwa.
- O boska! Przydomek "boski" nosił każdy faraon. Nie wiemy ile kobiet piastowało to stanowisko. Znamy z dokumentów znamy kilka. Hatszepsut, Nefertari, Nefertiti i oczywiście Kleopatra. Na tej podstawie przypuszcza się, że było ich znacznie więcej. Problem w tym, że tak jak w przypadku Hatszepsut, następcy starali się zatrzeć wszelkie ślady po swej poprzedniczce. Na porządku dziennym było wymazywanie imienia z listy władców Egiptu, niszczenie posągów i popiersi.
Zatem zawołanie “o boska” odnosi się do każdej kobiety piastującej najwyższe stanowisko w państwie. Bez większej liczby szczegółów, nie bardzo mogę pomóc.
Tylko tyle i aż tyle udało się jej uzyskać.
Gdy wróciła do mieszkania Sary już nie było. W sumie nic dziwnego. Kto wytrzymałby kilka godzina w oczekiwaniu na powrót świra.
Na stole w kuchni stała kartka z wykaligrafowanym komunikatem, który na najbliższe dni stał się nową mantrą dla Terry.
Siostra ogarnij się, błagam!
Wszyscy cię kochamy i czekamy, aż wrócisz do nas,
Nie zatracaj się w fantazjach. Życie czeka na ciebie.
Zdrowia i powodzenia.
Zajrzę do ciebie za kilka dni. Odpoczywaj i bierz się w garść.
****
****
Leon Brit
404
Leon Brit
404
Leon Brit
404
i tak za każdym razem.
Dziwne, ale przecież jej dziadek musiał być człowiekiem starej daty. Na pewno nie miał konta na facebooku, instagramie, czy na tinderze.
Ponoć jak cię nie ma w sieci, to nie istniejesz - tak mówią, mądrzy ludzie. Jej dziadek jednak kiedyś istniał. W końcu zostawił jej coś w spadku.
Informacji o Leonie Brit trzeba było szukać, gdzie indziej.