| - Nie podoba mi się to. - Yetar wskazał głową w stronę istoty, która przycupnęła na grani. Próbował sobie przypomnieć co dobrego, wyglądającego niczym zasuszona staruszka, mającego skrzydła jak nietoperz i mieszkającego w górach, mogło być miłe i chcieć im pomóc, ale lista jakoś nie była za długa. Może jakaś zagubiona wróżka porządnych butów, która przyleciała w te okolice na jakieś mistyczne cmentarzysko, by dożyć swych ostatnich dni. Jednak nie był zbytnio przekonany.
Słysząc słowa Luny, przyjrzał się dokładnie skalnej ścianie, zastanawiając się, czy dałby radę się po niej wspiąć, bez narażania się na złamanie karku za bardzo.
__________________
Wzory światła i ciemności pośród pajęczyny z kości... |