- Zajęcy, tato - poprawiła ojczyma, śmiejąc się przy tym - Ja też tęskniłam do waszej dwójki, niech się tylko pojawi, to wyściskam go za was obu, bo przez twoją raną za bardzo nie mogę...

Natrętnie mogła Klara cisnąć ojczyma, widząc jego poprawę humoru, ale tak samo jak ona, też potrzebował chwili wytchnienia. Najwyraźniej zmiana tematu i chwycenie w dłoń bochenka było teraz Olafowi potrzebne, szkoda było to psuć, dlatego kapłanka nie odzywała się już na temat napadu. Postanowiła grzecznie poczekać, aż pojawi się Ernst. Może wróci do tego wieczorem.