Otwin przekazał chłopakowi miedziaka, po czym zasugerował mu skinieniem głowy że powinien już iść.
- Nie narzekam. Gospodarz to dobry człowiek, wygody wszelakie mam a i strawa syta. Co do pieczeni, to wierzę Ci na słowo, chętnie bym spróbował, lecz chyba jeszcze nie wszystko stracone nie? Nie żebym żałował, dobrze wiesz że karczma raczej nie dla mnie, no chyba że wpuszczą mnie tam z koniem, ale to już by chyba karczma nie była, tylko stajnia - zażartował
. - Chłopi też lubią plotkować, także wiem o ataku na karczmę i o zadaniu. Dlatego też posłałem młodego z wiadomością. Otwin nie wtrącał się w rozmowę ze strażnikami. Zamiast tego bacznie przyglądał się wyposażeniu strażników, jak są ubrani, jaką mają broń, czy zbroję, jakiej jakości, jak często używana. Podobnie jeśli chodzi o bramę. Mogło to wskazać na majętność sołtysa oraz na to czy strażnicy są tu tylko na pokaz czy może jednak coś potrafią i swej broni używają.