Korzystając z chwili, w której Grzmot swoją uwagę zaprzątał osłabioną Ryfui, Olaf chwycił berło i za jego pomocą uniósł obie pozostałości po cieniu do oczu, by obejrzeć je z bliska.
- Masz rację, Esmondzie. Gdzieś już widziałem taki klejnot - odpowiedział krasnolud chowając przedmioty kolejno do małych, osobnych kieszeni plecaka.
- Czy to była to na co polowaliśmy? Co to w ogóle było? - Dosłyszał zza pleców.
- Pochodzenie cienia będę mógł zbadać dopiero po powrocie do Studni. Takie pojawienie się znikąd sugeruje, ze ktoś nam rzucił pod nogi kolejną kłodę. To na pewno nie koniec - odpowiedział kapłan, końcówkę mówiąc już przez zęby.

Z toporem w dłoni ruszył pomóc nieumarłemu rycerzowi dożynać goblińskie gardła a następnie skierował się korytarzem na północ ignorującdrzwi do pomieszczenia, z którego wypadła na nich zielona hołota.