| Isak przeklnął parszywie, kiedy potwór zaczął unikać jego ataków. Utopce, wywerny i inne mniej inteligentne stwory kosił niczym zboże, wyręczając nie raz wiedźminów. Ale z leszym miał pierwszy raz do czynienia. A do tego pojawił się jeszcze wampir, jakby ta walka już nie była przegrana. Miał nadzieję że Nilfgardka szybko się pozbiera i ich wesprze, bowiem rzucony na drzewo Wiedźmin był w tej chwili unieruchomiony, a Isak doskonale wiedział że nie da rady na raz dwom potworom, a jego zbroja choć mocna, w końcu zacznie przepuszczać kły i pazury. I na nic się tu zdadzą finezyjne parady, markowania ciosów i taniec z mieczem. Dobiorą się do niego w końcu niczym do konserwy i wyrwą wnętrzności.
Dlatego Isak skupił się na rannym potworze. Leszy był ranny, a co za tym idzie bardziej zmęczony walką z dwoma przeciwnikami. Jego ruchu były wolniejsze, dlatego też Wiedźmin zdołał go zranić. Nic to, musiał wytrzymać jak najdłużej, przejść do ofensywy, narażając się na ciosy, mając nadzieję że je sparuje lub uniknie.
__________________
Po prostu być, iść tam gdzie masz iść.
Po prostu być, urzeczywistniać sny.
Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć.
Po prostu być, po prostu być. |