Nowa broń. Nowa wiedza. Nowa nadzieja.
Pozwoliło ci to zignorować ból pulsujący ze zranionego boku i przypominający jak niebezpieczny jest Paziutek. Nawet będąc w kruchym ciele twojej byłej koleżanki.
Wiedziałaś gdzie jest, ale choć ta informacja była użyteczna. To nadal miałaś braki w innych niestety. Nadal nie wiedziałaś gdzie jest biblioteka, choć przypuszczałaś, że raczej na piętrze.
I miałaś nadzieję, że nie w podziemiach budynku. Wszak oglądałaś slashery w kinie. I wiedziałaś, że z piwnicy w takich filmach zazwyczaj nie wychodzi się żywym.
Wolałabyś z całego serca nie musieć schodzić do obszaru piwnicznego. Dlatego póki co ruszyłaś w kierunku przeciwnym do Paziutka. Tasak to ostateczność. Póki Paziutek ma przewagę w postaci dzidy, lepiej odpuszczać sobie z nim konfrontację. Nawet w ciele delikatnej kobiety był niebezpieczny.
Ruszyłaś więc w drugim kierunku przechodząc przez kuchenne drzwi prowadzące w drugim kierunku. Weszłaś do niedużego foyer.
Były tu schody prowadzące na górę, oraz duże drzwi prowadzące do holu w którym to nadal leżały zwłoki twoje ukochanego. Otworzyłaś też drzwi to pomieszczenia naprzeciw kuchni.I trafiłaś do znanego ci pokoju gier. Już… tu byłaś… drzwi po przeciwnej stronie prowadziły do kuchni w której to zamrażarce zamknęłaś porąbane truchło Dave’a. Pokój gier miał jeszcze jedne drzwi, których nie sprawdziłaś… na prawo od twojej obecnej pozycji. Czy jednak warto było dalej błąkać się po parterze posiadłości, czy też może lepiej już udać się na górę. Miałaś bowiem nieprzyjemne poczucie, że Paziutek zaczął powoli się zbliżać do ciebie.