Anna, odrobinę przestraszona, skupiła wzrok na kanoniku. Z kim rozmawiał? Czy naprawdę był gotów zabić wszystkich w klasztorze, włącznie z przedstawicielami inkwizycji? Była pewna, że siły, z którymi przybył spokojnie by wystarczyły na ten cel. Podążyła za spojrzeniem Jaromira i tak jak on utkwiła je w swym towarzyszu. Czemu, kanonik interesował się Gerge? Czyżby tylko on mógł stanowić dla niego zagrożenie? Czy w związku z tym coś będzie zagrażać jej przyjacielowi? Zacisnęła piąstki na rękawach habitu. Bała się. Bała się, że coś może zagrozić Gerge. Może powinna go odesłać? Tylko czy będzie wtedy bezpieczniejszy? Pytania kotłowały się w jej głowie sprawiając, że na chwilę wszystko wokół stało się nieistotne. Może wtedy miałby bardziej… Rozejrzała się po sali, przesuwając wzrokiem po swych towarzyszach… życzliwych kompanów? Chętnych do współpracy i stawiających dobro Pana ponad własne sprawy.

Dźwięk zamykanych drzwi, wyrwał ją z zamyślenia.
- Francesco, czy mogłabyś porządzić te listy? Brat Walter na pewno będzie mógł ci pomóc z ewentualnymi wątpliwościami co do adresatów, a… - Utkwiła wzrok w czerwonym bracie. - brat Fyodor powinien jeszcze odpocząć. Wygląda na to, że mamy jeszcze chwilę do Dożynek w Sierpcu i chciałabym zaproponować byśmy odwiedzili Płock. Niepokoję się o to co może się tam dziać, a… czuję, że dobrze będzie jeśli… - Ostrożnie ważyła słowa nazbyt świadoma obecności opata. - … Jeśli pójdziemy za radą kanonika i opuścimy Mogilno.

Opowie im o tych wizjach, jak najszybciej gdy tylko wokół nie będzie tylu niepowołanych uszu. Uśmiechnęła się do swych towarzyszy i na chwilę wyjrzała za okno. Czekała ją jeszcze rozmowa z dwoma chętnymi, do dołączenia w szeregi inkwizycji.