To zabawne jak działa ludzka psychika.

Griffin nie miał jakichś szczególnych umiejętności walki nożem. Ba, walki to nie miał żadnych, posługiwał się nim nadzwyczaj zręcznie, ale ofiary jego 'nożownictwa' stanowiły warzywa i połcie mięsa gdy lubiąc gotować dużo czasu spędzał w kuchni. Nawet nie wiedział, czy byłby w stanie używać ostrza przeciw czemuś żywemu. Poza tym ta macka w basenie... Cóż 'to' wyglądało tak, że obrona przed tym nożem mogła być rozpatrywana jako nieśmieszne żarty.

A jednak. Zabawne jak działa podświadomość...
Owładnięty przerażeniem pomyślał w pierwszej kolejności o czymś do obrony, o nożu, o kuchni, a gdy poczuł w dłoni trzonek od szerokiego noża do mięs, w ocean przerażenia buzujący mu sztormem w głowie wdarła się niewielka dawka spokoju, namiastka oparcia dla choćby prób myślenia jasno.

To dzięki temu nie wrzasnął gdy ktoś zaczął dobijać się do kuchni od strony strefy obsługi programu. Nie myślał o tym, że to nie musi być ktoś, a coś co zdążyło pozabijać Wielkiego Brata, pana generała i resztę.
to jego podświadomość uparcie wypierała, a skoro tamci chcieli dostać się tu, znaczyło to, że może drogę ucieczki widzieli w przestrzeni uczestników Show.
- Uciekajmy! - krzyknął jakże odkrywczo, odskakując przy tym od drzwi i z nożem trzymanym oburącz zaczął wycofywać się za Philem w kierunku krzyków Kelly.