Wspominając smak wypitego na śniadanie wina, Bhatra wpadła wprost na wrogów, uderzając mieczem na prawo i lewo, jednakże zamaskowani wojownicy sprawnie zasłaniali się tarczami i żelazne ostrze odbijało się od ich tarcz. Samarytha z dzikim okrzykiem popędziła prosto w stronę Maga. Sprawnie ominęła przemieszanych wrogów i walczących z nimi towarzyszy, jeden z biegnących w ich stronę wojowników zdołał zamachnąć się na nią mieczem. Ku jego niezmiernemu zdziwieniu z głośnym brzękiem spiżowe ostrze pękło, gdy gladiatorka odbiła zbliżający się cios. Dziewczyna nie tracąc czasu popędziła dalej, obskakując z boku wojowników otaczających maga i znalazła się za jego plecami. Okrzyk radości dziewczyny nie zrobił jednak na Złotej Masce otoczonej strażnikami większego wrażenia. Marcus natychmiast nałożył strzałę na cięciwę i wypuścił ją. Pierzasty pocisk już opuszczał łuczysko, gdy w ostatniej chwili jeden z wojowników towarzyszących magowi zasłonił strzelcowi cel. Żelazny grot rozdarł spiżowe płytki pancerza i zamaskowany wojownik zachwiał się ogarnięty bólem.
Mag wskazał ręką na gladiatorkę, a jego głos zabrzmiał metalicznie.
- Wszystko co żyje, jest posłuszne mojej woli! Przybywajcie, Robaki Ziemi!

Wydawało się, że sama ziemia zafalowała. W mgnieniu oka u stóp dziewczyny wyroiły się mrówki, chrząszcze, wije i cała masa latającego robactwa. Próbowały wejść na gibkie ciało gladiatorki, gryząc i szarpiąc gdzie się tylko dało. Samarytha straciła orientację opędzając się od nich, gniotąc je tarczą, zgarniając i zrzucając z siebie. Strażnicy maga rzucili się z ostrzami na wojowniczkę, jednak przez jej oszalałe ruchy prawie wszyscy chybili. Prawie. Jeden z nich wyczekał na odpowiedni moment i gdy dziewczyna była zajęta zrzucaniem ze swego uda pnącego się w górę ogromnego wija, Srebrna Maska ciął potężnie przez plecy gladiatorki. Ta w ostatniej chwili półobrotem zdołała nieco osłabić cios, ale i tak krzyknęła z bólu gdy spiżowe ostrze rozorało jej plecy. Przecięta opaska osłaniająca piesi opadła na ziemię.
Dwóch wrogów ruszyło na Marcusa, który sparował jeden cios łuczyskiem, jednak drugi przeciwnik zdołał ominąć gardę łucznika. Stary pancerz oficera Żelaznej Falangi spełnił jednak swoje zadanie. Srebrna maska zaklął wściekle, gdy jego spiżowy miecz pękł na żelaznych łuskach. Odrzuciwszy ułamaną rękojeść, wojownik sięgnął po sztylet.
Amazonka związała w walka trójkę przeciwników. Z głośnym brzękiem miecze uderzały o tarcze, jednak żadna ze stron nie zdołała uzyskać przewagi…

Runda 1