| Karl dawno nie czuł takiej prędkości. O tak od kilku lat. Ostatni raz kiedy z braćmi szturmowali na ścigaczach twierdze Azgarod. Tak strach w takich chwilach zawsze była pod powierzchnią skóry. Zawsze uważał, że najważniejsze to nie jest nie bać się, najważniejsze to pokonać własny strach. Odważny jest ten kto mimo strachu, go pokonuje. Kiedy wsiadasz dopiero co poznanemu kolesiowi na ścigacz, a on mknie przez pustynie z zawrotna prędkością, kiedy nie wiesz czy możesz mu zaufać, a mimo wszystko to robisz. Wreszcie całe życie jest takie. Ufasz życiu, że cię nie zawiedzie, a ono kłamie, oszukuje. Tak jak dziś przed południem okłamało starego odważnego weterana. Pewnie nie jedno przeżył, ale wreszcie go dopadło. Karl zadumał się w warkocie silnika. Chwile rozmyślał na swoim przeszłym życiem. Otrząsnął się. A chuj kiedyś pewnie i dorwie mnie.
- Niezła maszyna. Nieźle prowadzisz. Przydałaby się jej jeszcze lekka regulacja, no i mały tuning przepływu. Jak kiedyś będziesz miał czas to daj mi ją w ręce na tydzień , a jej nie poznasz.
-Jak zgarniemy kasę za akcję, to na co ją wydasz? Wyglądasz, na takiego co chciałby się stąd wyrwać. Dla kogo Darude to za mała dziura? Kto tu się dusi. |