Ej, ale wiesz do czego odnosiły się te słowa?
Cytat:
Państwo Gracze mający do boga śmierci blisko lub po drodze. Zawsze przedstawiałem sobie kkult Morra jako bliski szamańskim tradycjom i na potrzeby tej sesji rozwijam to przedstawianie o drugą stronę medalu. Faktycznie całkowicie uzasadnione jest powstanie wspólnoty kapłanów i wojowników na granicy z krainą rządzoną przez nieumarłych.
Nie oczekujcie jednak świętobliwych ojców, cnotliwych rycerzy i tym podobnych. To mi się zwyczajnie nie klei. Ta wspólnota nie będzie również ściśle zhierarchizowana, więc nazywanie jej "zakonem" to służy wyłącznie po to, by wyznawcy Sigmara czy Ulryka pojęli powagę sytuacji.
Oczekuję, że weźmiecie udział w kreowaniu kultu Morra jako całości. Czy powyższe jest dla Was do przyjęcia? Będziecie chętnie wspierać mnie w kreowaniu takiego stanu rzeczy? Czy pasuje Wam szacunek, jakim tłuszcza obdarzy Was wyłącznie ze strachu?
|
Post MG. Ja tylko potwierdziłem, a raczej zaoferowałem kompromis, że tak faktycznie może to wyglądać gdzieś na peryferiach i nie dotyczy to wyłącznie kultu Morra, ale praktycznie każdej praktykowanej w Starym Świecie religii. Do kultu Morra tym bardziej to pasuje, bo nie ma ścisłych powiązań między poszczególnymi świątyniami i z góry narzuconej hierarchii. Wasz zakon może bardziej poświęcać uwagę zwalczaniu nekromancji, ale gdzie indziej nie ma takiej potrzeby, a jednak świątyń Morra jest od zatrzęsienia i muszą pełnić jakąś rolę. Z oficjalnych opisów jasno wynika, że jest nim pochówek i cała wokół tego otoczka, a także interpretowanie snów oraz wizji.
A tam gdzie nie ma świątyni, to posyła się kogoś po najbliższego kapłana Morra, kiedy komuś z bliskich się zemrze, ten przybędzie na miejsce i dokona stosownej ceremonii. To mam na myśli mówiąc o wiejskich kapłanach i misjonarzach.