Eileen zmierzała w kierunku domu Shawna układając już sobie w myślach plan na wyciągnięcie go z nudnej przestrzeni codzienności, gdy odgłos strzałów oderwał dziewczynę od tych rozważań, które nie jawiły się już tak ważnymi, jakimi wydawałyby się jeszcze wczoraj. W pierwszym momencie ten niespodziewany huk sprawił, że odruchowo Ryan odskoczyła w bok... dopiero po chwili zrozumiała, jak bezcelowy mógł to być wysiłek na otwartej przestrzeni. Do tego to na posterunku policji musiało dojść do strzelaniny, a zakrwawione podkoszulki dwóch chłopaków nie sugerowały, iż były to tylko strzały ostrzegawcze...

Nie wiedziała czemu jej myśli miast skupić się na jak najszybszym oddaleniu się od tego miejsca, skierowały swój tor na rozważania o możliwości większego zgromadzenia materiału. Czyżby to było dzięki Shawnowi, który w swej pracy podążał za sensacją, aby ją uwiecznić dla zarobku?

A tu przecież tyle się działo! Sceny, których Eileen potrzebowała, jakie mogła wykorzystać we własnych projektach! Prawdziwe zdarzenia, którymi mogła się inspirować przy pisaniu scenariusza!

Tylko jak zawsze był problem z tymi możliwie niechętnymi jej pracy - jak nie ochrona obiektu, to cholerni żołnierze! Dziewczyna w swoim życiu już miała przed oczami wycelowaną lufę pistoletu w swoją stronę, kilka razy wpadła w łapy policji, czy nawet musiała ścierpieć stłuczenia, których doznała dzięki jakże „delikatnemu” obejściu się z intruzem. Niemniej wolała uniknąć sprawdzania technik antyintruzowych tych żołnierzy... tylko jak?

Starając się mieć na oku Hamveye, Eileen próbowała znaleźć najlepszą miejscówkę na objęcie obiektywem tej małej kamery wejścia na posterunek policji, jednocześnie uwieczniając tych ludzi, co umknęli ze środka.

Filmując rozwój prawdziwej akcji.