Kiti kontynuowała rozmowę z królikiem, kiedy zauważyła jak coś się dzieje. A konkretniej trawa zjadała co zjadła jej leczenie zjadała właśni e jednego z krasnali. To otworzyło jej oczy. Ta trawa zjada ludzi!? W sensie naprawdę zjada!? Początkowo myślała o tym inaczej, może energię wysysa czy coś. Ale tak normalnie, wciąga i zjada… jak właściwie, czym, czym, czym ona to zjada!? Razem ze zbroją go zje, czy jak!? Gapiła się jak wół na malowane wrota. Więc to ich może spotkać jak się spotkają z tą trawą!? No to zabawne teraz faktycznie, skoro tunel zarosło tą trawą. Zaczynała rozumieć dlaczego Tuti świruje. Trawa z daleka nie wyglądała groźnie, ale patrzeć jak zjada krasnala to już co innego. Ruszyła za resztą póki czas i trawa nie rozrośnie się dalej. Tuti ma rację, po co tu wleźli, po co, po co!? Zanim to ogarnęła nowe atrakcje. Tunel się zawalił. A było myśleć, trawa podkopująca i drążąca tunel, jedząca ludzi, co się może stać…!? Spadła i zjechała na pysku po skale, turlając się wśród hien, Xenomorphusów i zarwanych kamieni. Na przykład to się może stać. Kto by pomyślał. Wylądowali w przestronniejszym miejscu. Tylko było już zajęte i nie takie przestronne, jak się okazało, bo wszędzie pełzały niezbyt miło wyglądające i pachnące stwory. Niektóre wyglądały jakby dawno już ktoś powinien im ulżyć i zakończyć ich egzystencję.
- Bo jest taki problem… - szepnęła do Diritha – Bo nie mogę leczyć ani odstraszyć tych rzeczy leczeniem… pamiętasz?...
Pojawienie się matrony nie poprawiło wcale sytuacji. Serio, po to tu wleźli!?
No to niezły kocioł… Obserwowała co robią hieny. Może się dogadają. Gdzie jest wyjście? Może desant do wyjścia załatwi sprawę? Te pokraki ledwo trzymające się na nogach chyba nie będą ich gonić!?
