- Jaśnie Panie - zwrócił się do Berniego młody chłopak, mnąc ze zdenerwowania czapkę. Wraz z czapką miął trzymaną w ręku papierową kopertę. Gdy kapłan zwrócił na niego uwagę, podał mu wymiętoszony list, jednak nie odszedł czekając na napiwek za dostarczenie wiadomości.

Minęło kilka dni odkąd opuścili Jałowe Wzgórza. Dopłynęli z powrotem do Kemperbadu, gdzie właśnie spożywali wieczerzę w karczmie. Lothar już wcześniej podjął próbę sprzedaży znajdującej się w ładowni barki soli, rozpuszczając wici, że cena jest wyjątkowo niska a towar doskonałej jakości. Spotkał się z kilkoma zainteresowanymi kupcami i szybko dobił interesu z jednym z nich, sprzedając wszystkie beczułki za nieco ponad trzysta koron. Zadowolony rozpoczął poszukiwanie czegoś, co mógłby kupić i sprzedać w dole rzeki.

Koperta była starannie zalakowana okrągłą pieczęcią o purpurowym kolorze, na której odciśnięty był znak rozpostartej dłoni. Wewnątrz ktoś schludnie napisał wiadomość do Kastora Lieberunga:

Drogi Przyjacielu, Sprawy nie mogą podążać w tym kierunku. Wewnętrzny Krąg ma zbyt dużo ważnych spraw na głowie, aby jeszcze przejmować się zbiegłym Magistrem Impedimentae. To OSTATECZNE ostrzeżenie. Przygotuj 20 000 koron do przekazania w ciągu tygodnia, chyba że osobiście stawisz się w Middenheim. Nie próbuj uciekać, jeśli nie chcesz abyśmy doprowadzili Cię do stanu, w którym będziesz widział śmierć jako wybawienie. Pozostajemy w kontakcie...

Zapytany o to, od kogo ów list pochodzi, chłopak z wyraźnym zdenerwowaniem wskazał na przeciwną stronę sali, gdzie w otoczeniu kilku brysiów siedział zakapturzony mężczyzna. W momencie, w którym oczy nieznajomego i Bernhardta się spotkały, tamten podniósł dłoń i wykonał dziwaczny gest. Wolfgang zobaczył wielobarwną, rozmytą smugę, która wyfrunęła z dłoni mężczyzny i zawijasami, falując opłynęła ręce Zinggera. Kapłan poczuł tylko lekkie swędzenie, ale gdy popatrzył na swoje dłonie zauważył, że zmieniły kolor, stając się jasno-purpurowe.

Nieznajomy czarownik wstał z miejsca i w otoczeniu swojej eskorty skierował się do znajdujących się nieopodal drzwi.