Detlef zaklął pod nosem, gdy okazało się, że spudłował. Na szczęście Madock miał lepsze oko.

- Świetnie! - pochwalił kompana, po czym podbiegł do leżącego i, profilaktycznie, zdzielił go kolbą pistoletu w łeb, by wybić tamtemu z głowy wszelkie myśli o dalszym oporze. - Pomóż mi go zabrać - powiedział do krasnoluda.

Złapał leżącego pod pachy, chcąc zaciągnąć go do domu, by tam ze spokojem go przesłuchać.