corenick

W tym momencie zaznaczam, iz dopoki Achernar nie zacznie stosowac sie do reguly rzucania czarow jego posty beda ignorowane przeze mnie.

Ercekion ruszyl przed siebie, oslaniajac tarcza, prosto na maga w czarnej szacie. Byl juz blisko, miecz wzniesiony nad glowa, usta otwarte do okrzyku bojowego, tarcza wysunieta daleko w przod, jednak kiedy tylko dotarl do bladoblekitnej aury nastapil blysk a palladyna odrzucilo daleko w tyl, kladac go nieprzytomnego na ziemi. Wystarczylo to jednak by zdekoncentrowac postac w czarnej szacie. Skomplikowany, kolorowy wzor zniknal a otaczajaca go aura lekko zamigotala i delikatnie przybladla.
Salvador wykreslil w powietrzu ksztalt. Zielone kolo rozblyslo przed nim zgnila zielenia. Chaos w magii pokazal jednak, ze nie wiazka blyskawic a tysiace malych jasnozielonych plomykow w ksztalcie malych ostrzy pomknelo, furkoczac w strone Zlego. Ledwo zdazyliscie sie uchylic przed sciana lecacych w powietrzu zielonkawych, ostrych jak brzytwa, krysztalkow. Czar rozpadl sie, co prawda, dotarwszy do blekitnej zapory, jednak efekt byl znamienity. Zetkniecie dwu tak poteznych energii dalo niespodziewany rezultat. Otoz czar Salvadora rozpadl sie ale takze rozpadla sie zapora.
Mag z wscieklosci zszarpnal kaptur z glowy, ukazujac twarz. Jakaz to byla twarz. Zla do szpiku kosci. Czerwone oczy szczura i pokryta szramami i ropniami skora. Wygladal jak tredowaty demon.
Zrzucil kaptur i szybkim gestem wykonal prosta figure. Czarne, krzyzujace sie dwie pionowe i dwie poziome linie. Czar skoczyl naprzod, a wy poczuliscie jakby do waszych rak i nog ktos uwiazal kola mlynskie. Ruch okazal sie sensacja trudna i nieprzyjemna.