- Grisza, zaczekaj no ino - Dymitr był najwyraźniej dzisiaj w innym nastroju niż zwykle. - My tyle uciekamy i cały czas złościmy się na to, że uciekamy. Cały czas robimy to co musimy, nie to co chcemy. Ty chcesz już tak do końca życia? I cały czas słyszeć w głowie ten głos, co Ci cierpliwie tłumaczy, że musisz zrobić to co musisz, bo nie masz wyjścia? Toż ja nie każę nam wyskakiwać na środek traktu i nim maszerować. Strażnicy nie będą nas szukać, bo nikt im za to nie płaci. Pójdziemy sobie spokojniutko wzdłuż traktu, co nam za różnica, czy przez las będziemy przedzierać się tu, czy tam? A tam, to przynajmniej będziemy wiedzieli, gdzie idziemy. A tu przez las, Ty wiesz gdzie chcesz iść? I gdzie trafimy? No, może zróbmy trochę łukiem, bo przecież nie prosto na trakt. Ale zróbmy coś po swojemu, a nie dlatego, że los Ci szepcze w głowie co masz robić, ha?