Gabrielle zamarła na chwilę nim weszli do domku Stiansena. Było paskudnie… paskudnie i zimno, a do tego ten dom porastała trawa. Wiedziała, że jest to dosyć charakterystyczna, ale i typowa dla tego kraju architektura, ale jakoś wolała gdy nad jej głową znajdowała się dachówka.

Gdy tylko zobaczyła właściciela domku uśmiechnęła się ciepło, nie zważając na dosyć chłodne odczucia co do całej tej sytuacji. Podczas posiłku pozwoliła sobie na posłanie gospodarzowi kilku powłóczystych spojrzeń. Dopijając herbatę rozpoczęła mozolny proces urabiania mężczyzny i stopniowego wyciągania z niego informacji. Pytała o dom, o trofea, a między te niepozorne rozmowy wplatała istotniejsze dla niej pytania. Stiasen był godnym przeciwnikiem, albo… nie gustował w kobietach takich jak ona… lub w ogóle w kobietach.

Spacerując po gustownie urządzonych pokojach starała się wyciągnąć jak najwięcej informacji o zbliżającej się transakcji. O ile Stiansen mógł być pewny, że nie handluje z niemcami, to ona… nie była do tego przekonana. Gospodarz wierzył, że oni są kanadyjczykami, a więc mógł uwierzyć we wszystko. Poprosiła Stiasena, o umówienie spotkania z obecnym nabywcą ciężkiej wody. Stiansen zgodził się, chyba nawet ciesząc się na myśl o tym, że to może zakończyć dyskusje na temat pracy.

Postanowiła, że po powrocie do hotelu wyciągnie Edvarda na spacer i przyjrzy się nieco fabryce. Kto wie… może czeka ich jednak włamanie i każda informacja mogła się okazać pomocna. Po za tym będzie mogła z uzasadnionych przyczyn poprzytulać się nieco do swojego podopiecznego.