Kaworu

Umorli ruszył za Camprem, w ręce trzymając swój młot bojowy. Miał nadzieję, że w kaplicy znajdzie ukojenie i innych ocalałych, ale gdyby tak nie było (a jakiś wredny głosik z tyłu głowy podpowiadał mu, że może tak nie być) był gotów do bitki.