Cytat:
Napisał Nami  Nie wiedziałam, że robiąc swoją postać byłam AŻ TAK mało oryginalna 
Choć nie umarli, no i żaden tyfus, ale i tak pasuje opis do Lilou  |
Ups, pardon
Nowi gracze którym prowadziłem często zakładali, że elf Warhammerowy to taki sam, jak wszędzie indziej. Nie rozumieli, że rasy są bardzo mało wymieszane, a już szczególnie elfy z ludźmi. Zaś motyw elfiej sieroty to naprawdę często widziałem, nawet jedną tutaj na forum kiedy prowadziłem. Nie zwracam na to specjalnie uwagi, nigdy nie prowadziłem dla zatwardziałych Warhammerowców, łatwiej wprowadza się wtedy zmiany w settingu, kiedy coś mi się nie podoba.
Cytat:
Napisał Warlock Szczerze? To tak naprawdę jeden z nielicznych sensownych konceptów dla elfa-awanturnika, bo w przeciwnym razie człowiek zaczyna się zastanawiać po jaką cholerę elf zostawił piękno Ulthuanu, czy Athel Loren dla syfu, kiły i mogiły Imperium.  |
Leśny elf to nie bardzo rozumiem po co jest grywalny. Dzikusy i ksenofoby.
Teraz mnie poprawcie, bo dawno nie czytałem informacji, ale Imperium nie powstało na ziemiach dawnej cywilizacji elfów, które wygoniły krasnoludy? Wysokie wróciły do domu, a leśne pochowały się po lasach. Wtedy wysoki elf miałby sens, może szuka czegoś związanego z przodkami czy coś. Jest również zawsze ambasador którym szczerze, nigdy nie grałem ani nie przypominam sobie, by ktokolwiek grał.
Gdybym ganiał graczy do trzymania się fluffu rasowego, to bym wymagał sensownego backgroundu dla elfa, który daje wiarygodny powód zostania awanturnikiem. Samemu mam opory przed zagraniem niektórymi archetypicznymi elfami, jak mistrz miecza (
swordmaster) czy biały lew (
white lion) - pomijając, że nie ma do nich oficjalnych zasad - są specyficzne jak łowca czarownic czy slayer, ale przez wojnę z mrocznymi elfami nie bardzo jest sens, żeby taka elita pałętała się po świecie.