Wzrok Haralda nie sięgał do dna rozpadliny. Rzucony w przepaść kamień uderzył o dno szybciej niż rycerz oczekiwał lecąc dwa, może trzy metry. Każdy z obecnych miał szansę ocenić głębokość na własny rozum.
Pozostali nie mieli jednak najmniejszego problemu z dojrzeniem dna rozpadliny. Częściowo zacienione znajdowało się ono niecałe sześć metrów niżej.