Na środku drogi cd.

- Kapitan pewnie kogoś wyśle - odpowiedział elfowi wartownik nie kryjąc obrzydzenia na widok zwłok. Prowadzenie dyskusji utrudniał jednak pewien młody arystokrata.
- Jak tu śmieeerdzi! - Poskarżył się pasażer karety wszem i wobec. - Czy ta naprawa długo potrwa?!
- Mów, dobry człowieku - ponaglił uprzejmie rzemieślnika parobek.
- Gniazdo w ramie pękło, panie.
- Nie rozumiem.
- No jak jest ta dziurka...
- Nie o to pytałem - Zripostował pan parobka podniesionym głosem z uśmiechem na ustach. Pastwienie się nad prostymi ludźmi traktował jako sposób na spędzanie czasu.

- Nie będę tu tyle czekał. Jesteś opieszały - podsumował kołodzieja. - Ulli.
- Tak, panie?
- Przygotuj moją kuszę, zapolujemy - oświadczył w końcu, krytycznym okiem przyglądając się leśnej gęstwinie. Nagle obrócił się by spojrzeć na woźnicę.
- Twoja kompania właśnie traci nie tylko klienta. Gdy wrócę z dziczyzną wszystko ma być gotowe do drogi, inaczej zapłacicie mi za tę zniewagę - pogroził, po czym jął się ubierać na polowanie.

- Co za typ - szepnął pod nosem wartownik.
- To wracamy?