Sa dwa podejścia (dwie szkoły
) oba opisane w XPH.
1. psionika jest inna (
psionics is different), która traktuje psionikę jako oddzielną od magii siłę, nie mającą w zasadzie żadnych punktów styku (dispel magic nie rozprasza psioniki antimagic field nie neguje psioniki, i odwrotnie dispel psionics nie rozprasza magii). Jest to bardzo dziwne podejście i nie rekomenduję nikomu, nawet w mocno psionicznych settingach
2. Psionika jest 3. rodzajem magii (
psionic magic transparency). Mamy więc magię wtajemniczeń (arcane), objawień (divine) i właśnie psionikę. Jest to łatwiejsze do ogarnięcia, ponieważ wszystkie operują w tym samym zakresie, choć mają inne źródła. Nadal jednak istnieje rozgraniczenie nie pozwalające mieszać ich ze sobą tak jak mieszane są magie objawień i wtajemniczeń (np. te same atuty metamagiczne, klasy prestiżowe rozwijające spellcaster level mogą rozwijać oba itp.).
Istnieje jeszcze rozwinięcie wersji drugiej pozwalające np. psionikom na spełnienie wymagań klas prestiżowych jeśli np. wymagana jest znajomość konkretnego czaru (ale nie dostęp do konkretnego kręgu czarów). Dyskusyjne jest, czy spellcaster level powinien wtedy zwiększać manifester level. RAW nie, ale miękka interpretacja pozwalała na takie rozwiązanie.
To się pojawiło dość późno w podręcznikach, pod koniec 3.5.
PGtF opisuje, że domyślna do Faerunu jest opcja druga, przy czym w FR psionika nie jest zależna od Splotu, więc strefy braku splotu nie wpływają na moce psioniczne (podobnie jak na użytkowników cienistego splotu) i w Czasach Niepokoju psionika działała normalnie (dopiero po przywróceniu bóstw, psionicy odczuli chwilowy brak mocy).
Mam nadzieję, że pomogłem
PS:
Cytat:
Napisał Googolplex  Ogólnie rzecz biorąc negatywną opinię psionika zyskała wśród graczy właśnie z powodu 3.0. |
Znacznie wcześniej. W czasach pierwszej edycji (tak, psionika jest taak stara
) można było uzyskać dostęp do dezintegracji na bardzo niskich poziomach, co było strasznym przepakiem.