Skoro Axel już zdecydował się na straszenie, Lothar nie zamierzał psuć mu tego planu realizacją któregoś ze swoich. Choć myślał o dymie albo wręcz o udawaniu wsparcia dla Etelki wysłanego przez Teugena, kanciarz postanowił pomóc towarzyszowi w realizacji jego pomysłu.
- Wybacz pani, zlecenie to zlecenie. Tysiąc koron za martwą, niewiele więcej za żywą. Za te bonusowe sto koron nie opłaca się ryzykować. Czego od Ciebie chce zleceniodawca nie mam pojęcia, ale sama rozumiesz, czasem lepiej nie pytać. Jak się poddasz to pożyjesz jeszcze co najmniej trzy tygodnie, bo tyle nam droga zajmie. Kto wie co w tym czasie się zdarzy. Jak nie... jesteś podobno sprytna i znasz czary. Ale kiedyś musisz iść spać, a wtedy... No, może jedną noc przetrwasz. Ale akurat czasu nam nie brakuje - przerwał - A, młody! Przepraszamy za ramię, Magnus się pospieszył, dostanie za to po premii. Propozycję mam. Wyrzucisz głowę Etelki przez okno, my zostawiamy dwieście koron i znikamy jak sen złoty, a Ty robisz co tam zechcesz. Semafornika możesz zostawić przy życiu, nie wniesie oskarżeń, przecież wszyscy wiemy jak to bywa: Młody mężczyzna uwiedziony przez okrutną i złą kobietę... Każdy sąd Cię uniewinni, nawet jeśli coś zrobiłeś złego przez podszepty tej czarownicy. - przekonywał dalej, zmieniając na wszelki wypadek imię Axela na inne, bo i po co mają znać ich prawdziwe imiona.