| Ferna poczuła kolejny przypływ adrenaliny. Dreszcz emocji i przyśpieszone bicie serca zmobilizowały jej cały organizm do podjęcia kolejnej próby ataku. W jej oczach poza rozszerzonymi źrenicami widoczny był błysk, w przeciwieństwie do goblina – w oczach którego można było dostrzec rodzące się napięcie i strach.
- Walcz i giń jak prawdziwy wojownik! – krzyknęła atakując.
Tym razem atak nieco różnił się od poprzedniego. Dwuręczny topór nie stanowił jak do tej pory przedłużenia jej ramienia, wydawało się jakby był przedłużeniem jej myśli. Ta subtelna różnica sprawiła, iż pomimo, że w jej duszy wrzała prawdziwa wściekłość jej ruchy wydawały się być precyzyjne, rytmiczne i pozbawione wahań. Pomimo zmęczenia jej ciosy miały jeden cel – pokonać przeciwnika. Jej szlacheckie rysy twarzy podczas walki zdawały się być bardziej wyraźne a jej zadziornie podniesiony podbródek nie wyrażał pogardy, lecz ogromną determinację. Kiedy broń osunęła sie po tarczy jej oczy pełne były niedowierzania. Chwila wahania kosztowała ją utratę dobrej pozycji. Ferna rzuciła spojrzenie w kierunku przeciwnika i zastygła. Ta chwila nie trwała jednak zbyt długo. Wykonując półobrót zamachnęła się toporem kolejny raz. |