– Dima, śniadanie już dawno gotowe… Tolka Ty jeszcze dobrze na ślepia nie widzisz! – Spojrzała na kompana i, śmiejąc się w głos, wytarła ręce o jakąś szmatkę, po czym wzięła je pod boki.
– Sam popatrz… – Gestem wskazała stół, na którym stały kamionkowy pojemnik ze smalcem, słoik miodu, wędzony ser, miseczka malin i parujący jeszcze bochen chleba. Na piecu zaś grzał się kociołek z cienką, ale aromatyczną, zupą cebulową, w której pływały kawałki boczku.

– Nu haraszo! Grisza, gdziekolwiek polazł – mówiąc to kontrolnie wyjrzała przez okno, omiatając okolicę wzrokiem – nas nie pozna! Dawaj te balię! – Galina z zachwytem przystała na propozycję gorącej kąpieli i przepierkę. Do „mydła pierwsza klasa” dodała kwiaty rumianku, dzięki czemu mycie stało się jeszcze przyjemniejsze.


– Nie obraź się, Dima, ale do prania to ja by tego nie używała. Lepiej korzeń mydlnicy, co go pełno nad strumieniem. Woda będzie się pienić jak najlepsze bugmańskie, wierzaj mi! – przekonywała go tonem wytrawnej gospodyni.

Tak jak ustalili, zagrzała wodę i wykąpała się pierwsza. Zupełnie bez skrępowania wlazła do balii, nie siląc się nawet na wymyślenie jakiegoś prowizorycznego parawanu. Uznała, że chłopak co najwyżej obleje się rumieńcem, jeśli akurat się napatoczy podczas kąpieli. Ona – z pewnością nie.

Po kąpieli dziewczyna wzięła się z zapałem za rozlokowanie przywiezionych zapasów w spiżarni. Uznała także, że zrobi Navarro niespodziankę i wysprząta mu pokój. Przy okazji się nieco rozejrzy.