- Wszyscy? Skądże. My na ten przykład walimy raczej po mordzie! - zarechotał Gorg.

- Chodźmy stąd - dodał po chwili, zerkając w stronę Gildii. Objąwszy ramieniem Valtena poprowadził go do pobliskiego zaułka. Tam zza pazuchy wyjął manierkę, pociągnął z niej tęgi łyk i podsunął chłopakowi pod nos. Już sam zapach paskudnego bimbru kręcił w nosie, ale działał trzeźwiąco.

- A więc mówisz, że trafiłeś tu przypadkiem... hmmm... - Gorg przyglądał się badawczo Valtenowi - Wyglądasz na zmizerowanego. Potrafisz tym robić? - ruch podbródka i spojrzenie wskazywało na włócznię a głos zdradzał niezręcznie skrywane niedowierzanie. - Na czymś jeszcze się rozeznajesz?