Po wyjściu na powierzchnię wiatr rozwiewał włosy Haralda. Rycerz rozglądał się wokół oceniając zamek, próbując zorientować się w rozkładzie budynków, liczebności załogi i dróg wyjścia.

Podobała mu się bezpośredniość przeora, który wyglądał na kogoś przywykłego do wydawania rozkazów. Z drugiej strony, nie spodobał mu się sposób, w jaki potraktował elfiego maga.

- Przeorze, rozumiem, że obecność elfa w tym miejscu może budzić wątpliwości, pragnę jednak zaznaczyć, że zdecydował się nam pomagać od razu po pierwszej informacji o nieumarłych, to dzięki niemu odkryliśmy ślady czarnoksięstwa na miejscowym cmentarzu, a i w trakcie próby dojścia do zamku udzielił nam sporo pomocy.

Skłonił się ponownie i nie zabierał już głosu.