- Jeśli chodzi o biurokrację, to nie będzie problemów panie von Witten. Żeby była jasność: nie jestem łowcą głów ani łowcą czarownic z ramienia świątyni Sigmara. Nie zamierzam też spalić tej kobiety na stosie. Wręcz przeciwnie, jeśli jest niewinna to chcę ją przed nim ocalić. Robiłem tak już wielokrotnie, chociażby z Simonem, gdzie kmiotkowie pogonili nas z widłami. Jeśli łowcy nagród znajdą ją pierwsi, Muriel wyląduje na stosie bez żadnego dochodzenia ani sprawiedliwego procesu. Jeśli zaś trafi do Kolegiów, gdzie znają się na rzeczy, jej los może być zupełnie inny. Potrafię odróżnić obłąkanie od opętania, chorobę od mutacji chaosu i magię od cyrkowych sztuczek. Nie dam nikogo spalić, jeśli jest niewinny - odpowiedział szlachcicowi - Muriel to jednak nie jest wioskowa baba, którą sąsiad oskarżył o czary, bo jej czarny kot zagryzł mu kurczaka, a zrobiona przez nią maść z jaskółczego ziela na kurzajki wywołała u jego córki alergiczną wysypkę. Nie ścigają jej za kolor włosów czy piskliwy głos. W Nuln ziemią zatrzęsła eksplozja, z jednego budynku w środku miasta nie został kamień na kamieniu. Zginęło 8 osób, i to nie jakichś kmiotków, tylko ośmiu zaprawionych w bojach stróży prawa. Podobno przyzwano jakiś byt z domeny Chaosu. Nie wiem czy dokonała tego sama, została przez ten byt opętana, czy też tylko przypadkiem znalazła się obok, ale wiarygodni świadkowie potwierdzają jej udział. Jest bardzo niebezpieczna i nie może pozostać na wolności, póki w kolegiach nie ujarzmią lub nie wygaszą jej magicznego talentu. - podał niziołkowi list gończy, by zaznajomił się z twarzą - Elviro, nie mam zamiaru odciągać was od zlecenia przeora. Po prostu wiem że sam mogę nie dać jej rady, więc wcześniej chciałem wiedzieć jakiej reakcji mogę spodziewać się z waszej strony, jeśli już ją przypadkiem gdzieś tutaj spotkamy. Jest to też forma ostrzeżenia o tym co może nas spotkać na drodze. Dobra, dość gadania. Ursulo, ruszajmy!