Bohaterowie nie tracąc czasu udali się w stronę Burg. Okolica była ciężka do przebycia ze względu na trudne warunki pogodowe. Trakt, a raczej to co kiedyś było traktem, przypomina teraz błotnistą powoli zamarzającą rzeczkę, po której podróżowanie nie było łatwe. Teren był podmokły. Wraz z wyruszeniem z Felberg zaczął wiać silny wiatr. Dało się tego też efekty zauważyć w lesie.

Zewsząd widać powalone drzewa, które uległy silnym podmuchom wiatru. Wzgórza, pomiędzy którymi biegnie trakt, na skutek długotrwałej ulewy zaczęły się osuwać tworząc gliniane zaspy, które niejednokrotnie go zasypują, przez co trzeba omijać zwały glinianego błota przedzierając się przez bagnistą gęstwinę lasu. Deszcz zacinał bezczelnie po twarzach i innych odsłoniętych częściach ciała. Najgorsze jest jednak to, że zbliża się noc a nie zanosiła się na to, że bohaterowie dotrą do jakiejkolwiek wioski, czy nawet zajazdu. Zaczęło się ściemniać. Mrok powoli, majestatycznie wylewał się zewsząd otaczając wszystko swym uściskiem. Wiatr zaczął się jeszcze bardziej wzmagać, ordynarnie chłoszcząc twarze bohaterów, uderzając raz po raz biczem z deszczu. Kiedy zmrok na dobre zadomowił się w każdym zakamarku lasu oczom bohaterów ukazały się mury wioski Burg. Brama była otwarta, strażników nie było, a cała okolica wydawała się dziwnie opustoszała.

Bohaterowie przekroczyli bramę miasta, ku ich zdziwieniu, kiedy tylko znaleźli się wewnątrz miasteczka, ich oczom ukazał się niecodzienny i zarazem zaskakujący widok.