| Alicja o mało nie straciła równowagi, gdy koń otarł o nią bokiem.
Też mi towarzysz. Nerwowy coś.
A skąd mamy niby wiedzieć, co się w wiosce dzieje? Hę? Skoro nas tam nie było? Wracanie po kilku dniach nie ma żadnego sensu, już lepiej w ogóle nie wracać.
Właściwie nie było jej żal. Ostatecznie, ucieczkę planowała już od jakiegoś czasu, ten dziwny napad był jak zbieg okoliczności przyspieszający zdarzenia. Miała przy sobie wszystko, na czym jej zależało. Mimo wszystko chciała wiedzieć, czy absolutnie nikt nie ocalał. Cholera, przecież trochę obchodził ją los mieszkańców! Założyła ręce patrząc badawczo na Manfreda.
A ty to niby tak wszystko wiesz, co? A może wcale ich tam już nie ma! Spalili, co mieli spalić i poszli. Kto by siedział na zgliszczach? Ja tam wcale nie mam ochoty patrzeć na to jeszcze raz, ale z chłopcem coś trzeba zrobić przecie, a może ktoś jeszcze tam przeżył. |