Adi

Tak Astralka zawsze chodziła przez drzwi jak gdyby była duchem, mhm dobre sobie. Dziewczyna nawet nie zdążyła zadać mu pierwszego pytania, gdy już chwilę później chłopak, znów ten nieziemsko przystojny, wyprowadził ją przez drzwi, w sensie, że sama znalazła się w drzwiach.

Dziwne uczucie, takie…dziwne - pomyślała Astralka i chwilę później byli kompletnie gdzieś indziej w bardziej zamieszkałej okolicy, gdzie wszyscy zaczęli fotografować jej przewodnika. Ktoś porównał go do Predatora i Copperfielda. Tak facet był bardzo bardzo dziwny, ale miał swój urok. Przez chwilę chciała zapytać, gdzie akurat się znajdowali, bo to było znajome miejsce od tego lokalu, gdzie się uprzednio znajdowali, widać było, że ów chłopak był niezłą atrakcją turystyczną jak na to miejsce. Chwilę później, dużo tych “chwil później” jakby to miało jakieś znaczenie. Dobra powiedzmy to inaczej. Piętnaście minut później, widzicie od razu lepiej. Spacer, który trwa piętnaście minut, raczej “spacerniak” niż spacer, dobra ale do rzeczy, bo straciłem wątek. Po piętnastu minutach chłopak Astralkę wrzucił w jakiś zaułek, no pięknie teraz to się domyślacie co się stanie? W ciemnej uliczce na końcu drogi stała dziewka wrzucona pod ścianę i… Resztę sobie dopiszcie. Ekhm, ekhm. Nagle chłopak ją pchnął w uliczkę z dala od paparazzi i zaczął wszystko wyjaśniać, wraz z podaniem imienia.

-Przez “s” czy przez “z”? - zapytała Astralka i pomyślała o Legend of Zelda, więc wiadomo o co biega. Czekaj teraz to ona musiała wymyśleć sobie imię i nazwisko najlepiej. Juliette w skrócie Jull. Nie to się źle kojarzy, ona nie chce być żulem. Maria? Maria, Maria jak to śpiewa Carlos Santana. Nie też nie.

-Lucie Leroux, ale mów mi Lucie - powiedziała Lucie i zgodnie z opisem wyszczerzyła się w geście uśmiechu lub szczękościsku, zależy kto na to spojrzy.

 

__________________
I am a Gamer. Not, because i don't have a life. But because i choose to have Many.
Discord: Adi#1036