Dirith;
No to pora się trochę rozruszać po tym całym zwiedzaniu. Ciekawe, czy Barbak ma w sobie jeszcze trochę tego… czegoś. Bo ty zdecydowanie miałem w sobie to coś. I nie chodzi tylko o tygrysołaka. Ale też. Szczury zdecydowanie nie były przygotowane na taką niespodziankę. No cóż, jakie szczury, taki kot. Teraz nikt nie mógł już powiedzieć „we need a bigger cat!...”
https://www.youtube.com/watch?v=QT9BeGNnCqw
A gdyby ktoś jeszcze miał wątpliwości to…
https://www.youtube.com/watch?v=k4JVv94W6QQ
Naprawdę?... Naprawdę ktoś zaatakowałby tygrysołaka z czymś takim na smyczy?!... [głosujcie w komentarzach!
] Najwyraźniej banda szczurów liczyła na taki scenariusz:
https://www.youtube.com/watch?v=DPK_ij0llc8
W praktyce wyglądało to trochę inaczej… Dirith wpadł nie jak szczur między zniewieściałe koty, ale jak kocur w środek gniazda myszek. Rozbrojenie dowódcy wraz z porządnym uszkodzeniem jego prawej łapy poszło gładko, tak samo jak dobranie się do jego gardła… Teraz już walka może być bardzo krótka, przynajmniej dla dowódcy szczurów… Bestia Diritha przywykła już do planów pt. „podnieś kamień i połóż go na wrogu, i kolejny kamień itd. I rób tak aż wroga nie będzie widać spod kamieni” więc plan „merdaj ogonem i posiekaj co się da” to była łatwizna. Jeden ze szczurów faktycznie dał się nabrać i chyba nie trzeba nikomu wyjaśniać, co Xenomorphus potrafi zrobić ze swoim ogonem. Powiedzmy, że szaszłyk ze szczura jest w niektórych krajach delikatesem…
Kiti:
Numer z narzutą dobry i w sumie mógłby dobrze wypalić, w końcu wróg ze szmatą na głowie ma w walce dużo mniejsze szanse niż wróg bez szmaty na głowie… Tylko… no właśnie, z wilkami jest ten problem że…ym… nie mają jakby to powiedzieć… rąk? Kończyn ułatwiających rzucanie przedmiotów? Kończyn umożliwiających rzucanie przedmiotów? Jak mawiają elfy, ja podczas bitwy bym granatów wilkowi nie dawała…
https://www.youtube.com/watch?v=GIvzsvEkZBg – podsumowanie tej tury dla Kiti.
Szczur oczywiście rzucił się w odwetową pogoń i dziabnąć Kiti w ogon gdy ta zabrała się do odwrotu. Bestia Kiti zdołała jednak powtrzymać i pogryźć drugiego ze szczurów.
Barbak:
Nie żeby coś tego, ale ktoś tu ma wielką Bestię… [kawałek belki z sufitu, sieknięty ogonem Xenomorphusa, spadł i bęcnął cię w głowę]. Dirith, jako ten zwinniejszy i zdecydowanie lepszy w lawirowaniu pomiędzy przeciwnikami w wąskich korytarzach i na spróchniałych podłogach domostw, które mogą się zawalić na sam widok orka, ruszył przodem. Zdecydowanie ułatwiło ci to odstęp do szczurów, które czmychnęły przed ostrzami i szponami tygrysołaka. Prosto pod twój młot. Stąd właśnie wzięło się powiedzenie „spod drowa pod orka” czy jakoś tak. Gah, brzmi trochę nie teges, nie moralnie tak jakoś… może coś bardziej neutralnego, możeee „z deszczu pod rynnę”?
https://www.youtube.com/watch?v=TfGe8XM9KYg - ok, nie wiem co się tu wydarzyło, ale wyobraźcie sobie, ze ten młotek jest 5 razy większy i 50 razy cięższy, ten co nim macha używa 200 razy więcej siły, a ta kuchenka to wasza głowa. Trochę niepokojąca wizja, nie? Tak właśnie skończył jeden ze szczurów…
Drugi dziabnął Barbaka w nogę, ale Emanuel natychmiast to uleczył.
Podsumowanie imprezy:
Dirith ma dowódca szczurów w garści. Jeden ze szczurów przebity na śmierć przez domes….eee przez Xenomorphusa. Drugi szczur pogryziony przez bestię Kiti. Trzeci szczur zdekapitowany [10 exp dla tego, który wie, gdzie poleciała sieknięta młotem głowa]. Czwarty jeszcze się trzyma i próbuje gryźć Barbaka. Piąty też i gryzie Kiti.