Swego czasu, gdzieś koło osiemnastki pomyślałem sobie, że głupio uważać się za wierzącego i nigdy nie przeczytać od deski do deski Biblii. Rzuciłem sobie takie wyzwanie i następnego dnia przejrzałem domowy księgozbiór w poszukiwaniu egzemplarza. Do mojej dłoni trafił ilustrowany Stary Testament, ale nie były to powieści biblijne z ilustracjami dla dzieci, ale z mapami, obrazami i komentarzami historyków odnośnie tego do jakich wydarzeń potwierdzonych w historii mogą odnosić się starotestamentowe historie.
Zdałem sobie wtedy sprawę, że czytając Biblię pomijanie backgroundu historycznego i kulturowego z okresu kiedy dzieje się jej akcja czyni lekturę naprawdę... płytką.
Dlatego tak cenię wszelkie książki, programy, artykuły, które zderzają ze sobą kwestie teologiczne z naukowymi.
Targ Zamknięty jest jedną z takich pozycji.

O. Adam Szustak poprzez analizę historii Hioba i kilku fragmentów Pisma Świętego rozprawia się z panującym we współczesnym chrześcijaństwie przekonaniem o konieczności ciągłego wkupywania się w Bożą Łaskę. Logika kar i nagród... mówi wam to coś? Tak... rzucanie na tacę, przesyłanie emeryturki i prośby do Boga podparte obietnicami poprawy. "Nie rób tego i tamtego, bo cię bozia pokaże", "A sąsiada to szlag trafił, pewnie nagrzeszył strasznie".
No właśnie... tak to nie działa bo... Targ jest Zamknięty. Bóg nie chce się z Tobą targować, on po prostu cię kocha jak rodzic swoje dziecko - bezwarunkowo.
Szustak jasnym i zrozumiałym językiem bez nadęcia objaśnia przytoczone historie z pełnym kontekstem zarówno kulturalnym, historycznym i translacyjnym, wrzucając nie raz bardzo życiowe porównania. Dzięki temu bohaterowie wyjątkowo poważnej księgi stają się nam dużo bliżsi - bardziej ludzcy w porównaniu do suchej stylistyki Pisma Świętego. Skupiając się na esencjonalnych fragmentach i streszczając dłużyzny o. Szustak podaje nam bardzo przystępną formę opowieści o losie Hioba z zachowaniem jej najważniejszego przekazu.
Te 192 strony czyta się wyjątkowo przyjemnie, a lektura dostarcza wielu przemyśleń i całkiem nowego spojrzenia na pewne kwestie.

Z pismami teologicznymi i ich interpretacją jest tak, że każdy może mieć własną, co nieraz służy do manipulacji i przeinaczeń. Dlaczego uważam, że ta pozycja jest warta uwagi w porównaniu do innych? Jest lekka, przystępna, jest... ludzka. Przedstawia interpretację zgodną z duchem przesłania wychodzącego od Jezusa o którym ludzie, według mnie, zapominają - że najważniejsza w wierze jest dobroć między ludźmi i miłość wobec Boga.

Jedyny minus książki jest chyba taki, że jeżeli ktoś w ogóle nie interesuje się religią albo jest niewierzący to raczej nie znajdzie niczego dla siebie...
... chociaż z drugiej strony, o. Szustak w samym wstępie przyznaje, że bodźcem do pisania był kryzys wiary u niego i jego współbraci dominikanów.

9/10