Liwia wbiegła do gospody Kasima dysząc. Czas naglił i pośpiech był teraz stałym towarzyszem złodziejki.
- Kasimie, - zwróciła się do gospodarza, a ten już wiedział co usłyszy - zwalniamy pokój dzisiaj, zatrzymaj zapłata za cały pobyt jako zadość uczynienie.
Po czym poszła do pokoju zebrać ich rzeczy. Wychodząc Kasim, podarował jej zapakowane rację, wiedział co się świeci, ale był to dobry człowiek no i tacy jak Kibria byli najlepszymi klientami. Czasem wyjeżdżali wcześniej i zostawiali zaliczkę za cały pobyt. Takim klientom czasami należało się coś ekstra. Zapakowała swoje manatki na Plujkę, rzeczy starca na jednego z koni po czym zabrała wszystkie na targ.
Sprzedała osiołka za grosze właściwie oddała go za dodatkową paszę dla koni które sobie zostawiła. Jednego sprzedała targując się zaciekle o najlepszą cenę. Byłoby podejrzanym gdyby tego nie zrobiła. W końcu była gotowa zastanawiała się co się stało ze staruszkiem. Polubiła go przez ten krótki czas, miała wyrzuty sumienia, że zostawiła go, jak sądziła, samego na śmierć.
Mimo obietnicy czekała na niego, czekała do ostatniej chwili jaką mogła zmarnować.