lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

**Kerm** · 22-02-2019, 20:30

Odwołanie przepustek być może zabolało pewnie parę osób, lecz dla wszystkich oznaczało tylko jedno - gdzieś tam (pewnie kilkaset mil stąd) zrobiło się niewesoło i gdzieś tam, wysoko (ale nie aż w niebie), ktoś doszedł do wniosku, że jeden z oddziałów AST powinien wreszcie przestać się obijać i zacząć zarabiać na swe utrzymanie i opinię. W końcu wiadomo - gdzie diabeł nie może, tam Doomguy’s pośle.
Pytanie można było postawić tylko jedno - ile czasu im pozostało, nim wpakują ich do samolotu i wyślą w jakieś lokalne piekiełko.
A drugie - jak spędzić czas między komunikatem "przepustki odwołane" a poleceniem "pakować dupy".
Parę piw? Parę rozmów? Parę mile spędzonych chwil z kimś tam? Jakaś ciekawa lektura lub film? A może strzelnica?

* * *

Koniec końców czegoś się dowiedzieli. Chociaż było to niewiele więcej, niż głosiły niewiele wiedzące, kiepsko poinformowane wiadomości, to i tak oznaczało to spore kłopoty.

- Co oznacza słowo 'porażka' w odniesieniu do zwiadu lotniczego? Samoloty nic nie odkryły, czy nie wróciły z rozpoznania? - To było jedyne pytanie, jakie zadał Kit.
- Zwiad nad chmurami okazał się bezowocny. Zwiad poniżej pułapu chmur zawrócił z powodu kiepskich warunków pogodowych. Tak że i jutro możliwe, że nasz lot zakończy się tuż za granicami parku, z powodu kiepskiej pogody - wyjaśnił porucznik.

Odpowiedź była na tyle mało optymistyczna, że lot 'gargulcem' przestał wyglądać na miłą i przyjemną wycieczkę. Innymi słowy - kłopoty mogły się zacząć jeszcze przed wylądowaniem.
No i zaczęły się, lecz w żadnym wypadku Kit nie spodziewał się, że przybiorą one postać żywej chmury, której elementy składowe nie przestraszą się nawały ognia i spróbują schrupać samolot na drugie śniadanie. I było rzeczą oczywistą, że opcja 'wysiadamy przed stacją docelową' jest jak najbardziej słuszna.

- Zostaliśmy zaatakowani przez halucynacje, plotki i kaczki dziennikarskie - mruknął, przypominając sobie krytykę, jaką szczodrze obdarzyła go Ash.

Było rzeczą jasną, że szybsze niż to planowano opuszczenie samolotu jest rzeczą najrozsądniejszą.

Kit wyskoczył tuż za Lili.
Jakimś dziwnym trafem żaden z latających stworów nie zainteresował się osobami, które opuszczały pokład Gargoyla. Być może znacznie większy samolot był dla nich bardziej interesującym obiektem, a może krewniaczki harpii uznały 'gargulca' za większe zagrożenie. Cokolwiek było powodem, Kit nie narzekał. Wystarczającą ilość kłopotów dostarczała konieczność lądowania w zbroi na grzbiecie, z ważącym swoje ekwipunkiem, a na dodatek w resztkach zniszczonego lasu, gdzie kikuty drzew oczekiwały na nieostrożnego skoczka.

A jednak udało się wylądować. I na dodatek nic sobie nie zrobić.
- Carson cały i zdrowy - zameldował Kit, po czym ruszył w stronę najbliżej się znajdującej osoby - sierżant Elisabeth van Erp.

22-02-2019, 20:30	#12
Kerm Administrator Reputacja: 1	Odwołanie przepustek być może zabolało pewnie parę osób, lecz dla wszystkich oznaczało tylko jedno - gdzieś tam (pewnie kilkaset mil stąd) zrobiło się niewesoło i gdzieś tam, wysoko (ale nie aż w niebie), ktoś doszedł do wniosku, że jeden z oddziałów AST powinien wreszcie przestać się obijać i zacząć zarabiać na swe utrzymanie i opinię. W końcu wiadomo - gdzie diabeł nie może, tam Doomguy’s pośle. Pytanie można było postawić tylko jedno - ile czasu im pozostało, nim wpakują ich do samolotu i wyślą w jakieś lokalne piekiełko. A drugie - jak spędzić czas między komunikatem "przepustki odwołane" a poleceniem "pakować dupy". Parę piw? Parę rozmów? Parę mile spędzonych chwil z kimś tam? Jakaś ciekawa lektura lub film? A może strzelnica? *** * *** Koniec końców czegoś się dowiedzieli. Chociaż było to niewiele więcej, niż głosiły niewiele wiedzące, kiepsko poinformowane wiadomości, to i tak oznaczało to spore kłopoty. - Co oznacza słowo 'porażka' w odniesieniu do zwiadu lotniczego? Samoloty nic nie odkryły, czy nie wróciły z rozpoznania? - To było jedyne pytanie, jakie zadał Kit. - Zwiad nad chmurami okazał się bezowocny. Zwiad poniżej pułapu chmur zawrócił z powodu kiepskich warunków pogodowych. Tak że i jutro możliwe, że nasz lot zakończy się tuż za granicami parku, z powodu kiepskiej pogody - wyjaśnił porucznik. Odpowiedź była na tyle mało optymistyczna, że lot 'gargulcem' przestał wyglądać na miłą i przyjemną wycieczkę. Innymi słowy - kłopoty mogły się zacząć jeszcze przed wylądowaniem. No i zaczęły się, lecz w żadnym wypadku Kit nie spodziewał się, że przybiorą one postać żywej chmury, której elementy składowe nie przestraszą się nawały ognia i spróbują schrupać samolot na drugie śniadanie. I było rzeczą oczywistą, że opcja 'wysiadamy przed stacją docelową' jest jak najbardziej słuszna. - Zostaliśmy zaatakowani przez halucynacje, plotki i kaczki dziennikarskie - mruknął, przypominając sobie krytykę, jaką szczodrze obdarzyła go Ash. Było rzeczą jasną, że szybsze niż to planowano opuszczenie samolotu jest rzeczą najrozsądniejszą. Kit wyskoczył tuż za Lili. Jakimś dziwnym trafem żaden z latających stworów nie zainteresował się osobami, które opuszczały pokład Gargoyla. Być może znacznie większy samolot był dla nich bardziej interesującym obiektem, a może krewniaczki harpii uznały 'gargulca' za większe zagrożenie. Cokolwiek było powodem, Kit nie narzekał. Wystarczającą ilość kłopotów dostarczała konieczność lądowania w zbroi na grzbiecie, z ważącym swoje ekwipunkiem, a na dodatek w resztkach zniszczonego lasu, gdzie kikuty drzew oczekiwały na nieostrożnego skoczka. A jednak udało się wylądować. I na dodatek nic sobie nie zrobić. - Carson cały i zdrowy - zameldował Kit, po czym ruszył w stronę najbliżej się znajdującej osoby - sierżant Elisabeth van Erp.