Kocur
Powoli zagłębiali się w ciemność. Kocur szedł po lewej, w prawej trzymając pistolet, lewą dotykał ściany tunelu, zachowując odpowiedni dystans. Zachowywali się możliwie jak najciszej.
Wzdrygnął się. To nie był po prostu jakiś ciemny tunel. Ten był szeroki i wysoki. I pusty. Pamiętał dobrze jak przeciskał się tunelem ciepłowniczym na Fordonie, by wysadzić ruskie stanowisko, ale tutaj było inaczej. Bardziej niepokojąco. Tam coś było.
Coś.
Odwrócił głowę. Światło latarek głównej grupy było coraz słabsze. Sami szli w słabym oświetleniu latarki Wysockiego, który omiatał ściany. Dla Kocura było to wystarczające. Sam dość dobrze widział w ciemności, ale w całkowitej ciemności sam wysiał się wspierać latarką. Ta była natomiast przyklejona taśmą do pistoletu i na razie wyłączona.
Szli dalej. Dojdą maksymalnie do pierwszego rozwidlenie i nawiążą kontakt z główną grupą.