| Pan Papodopulos, co chodził w ewzoni,
Za wrogiem raz ruszył w szaleńczej pogoni.
Już łapie gagatka, na ziemię go wali,
wszak życie ogółu wciąż leży na szali.
Za sznur był pociągnął co w pasie go spinał
by związać bandytę, tu groził kryminał!
Podnosi do pionu spętane ladaco,
obronił dziś ludzi, toż za to mu płacą.
Do kata prowadzić go chciał w jednej chwili
za “fraki” więc złapał i …. czy się pomylił?
Dłońmi bowiem schwycił (był tak wyczulony)
materiałem okryte, kobiece “pompony”!
To niewiasta była? Więc gdzie plisowanka?
Zapytał sam siebie. Wtedy muzułmanka
co schwytaną panną okazać się zdała
ukazała fragment kobiecego ciała.
- Racz Waść zdjąć więzy ze mnie! Tak rzecze mu ona.
Jam to wszak panienka i jeszcze nie żona!
Chcesz mnie poobłapiać? Uderzaj w konkury,
a nie na ulicy łap mię z “grubej rury”.
Co ludzie powiedzą na to zachowanie?
Marzą się tu waści wariactwa na sianie?
Grek zmieszał się srodze “przepraszam” wydukał.
- Nie jest Pani “gościem” którego żem szukał.
Zawrócił na pięcie i odmaszerował
Twarz czerwona jak burak, myśli gdzie się schować.
Pomyłkę popełnioną ciężko wytłumaczyć
Trzeba będzie się w duchu mocno obsobaczyć
Jaki morał przyjdzie z tej historii Greka?
“Nie każdy naszym wrogiem co szybko ucieka.“
I drugi nasuwa się między wierszami:
“Nigdy nie wiadomo z tymi kobietami.”
__________________
---------------
Rymy od czasu do czasu :) |