Kolacja była wspaniała i Konrad nie miał nic przeciwko temu, by korzystać z gościnności astrologa. Oczywiście zdawał sobie sprawę z tego, iż to zaproszenie nie jest bezinteresowne, ale tak już był urządzony ten świat. Zwykle było coś za coś...
Postawę Celestiuma Konrad rozumiał, natomiast nie do końca rozumiał podejście swych towarzyszy do tej propozycji astrologa. Wszak w tym momencie nie mieli nic do zrobienia - musieli siedzieć i czekać, z nadzieją, że w rybka kiedyś wpadnie w zastawione sieci. A przecież Celestium miał wiele znajomości w różnych kręgach... Znajomości, które można by wykorzystać i w ich sprawie.
Widocznie niektórzy nie potrafili widzieć dalej, niż czubek własnego nosa.

- Uważam - powiedział - że powinniśmy pomóc. Moim zdaniem bez problemu moglibyśmy połączyć obie sprawy. A dokładniej - że znajdziemy czas na załatwienie i naszych interesów, i zmierzenie się z problemem, o którym wspomniał nasz szanowny gospodarz.