Nowa propozycja skierowana do drużny nie przypadła do gustu jej najmniejszemu członkowi. Hugo wolał się zająć sprawą Kurta, gdyż ta była bardziej obiecująca pod kątem znalezienia jakiegoś wroga życia. Nie spodziewał się takich odkryć podczas konwojowania uchodźców. Jednak ceniąc sobie członkowstwo w tym towarzystwie postanowił nie protestować. Zadanie nie miało być długotrwałe a po wszystkim i tak wrócili by do miasta aby zająć się mordercą. Dodatkowo przydatnym było znać lokalnego przedstawiciela władzy sądowniczej, któremu wyświadczyli przysługę, gdyby udało im się pochwycić mordercę. Pokrzepiony tymi przemyśleniami donośnym mruknięciem zaakcentował wypowiedź panny von Wohlleben.