Lubieżność okazała się zaskakująca. Nie żeby Ianvs preferował ponad miękkość kobiety, lica pięknych mężczyzn, ale śmiesznym byłoby zaprzeczać, że w ekwickiej szkole wojskowej i później w legionie nie nabył pewnych doświadczeń. Po prostu ten typ bliskości nie miał w sobie dla niego wiele z lubieżności i wynikał z pragmatyzmu. A tu proszę. Ułuda próbowała skusić ich na wszelkie sposoby. Na takie jak widać też. I trzeba przyznać, że perspektywa szkarłatnego wina, który wizytowało nawet na stole cezara, oraz masażu jaki ten silny młodzian zapewne zdolny byłby wykonać, była kusząca. Bardzo kusząca. Odbierająca siłę by brnąć dalej w ten pozbawiony logiki koszmar...
- Precz - warknął na chłopaka przez zaciśnięte zęby - Precz! Wszyscy precz!
Bogowie raczą wiedzieć, czy by się na to odtrącenie zdobył gdyby nie wiedział, czyje moce stoją za tą ułudą.
Zawrócił i bezpardonowymi kopniakami zaczął odtrącać bachantki od obdartusa.