Zebrali sprzęt rannych w jednym miejscu, posegregowali, by następnie powybierać co ciekawsze rzeczy dla siebie. Resztę zapakowali w dwie konstrukcje z kijów, koców i płacht, które wykonali. Borys rozdał również pieniądze, które otrzymał od herszta zbójów.

Do kopania grobów użyli rondli, włóczni i mieczy. Zważywszy na ilość trupów był to proceder zarówno czasochłonny, jak i dość męczący.


*** Robin ***

Robin wyruszyła sama po zebraniu ekwipunku i zakopaniu rannych. Miała kilka godzin straty, ale wiedziała, że to nadgoni. Odnalezienie śladów sporego stada mułów nie było dla niej czymś szczególnie trudnym. Przynajmniej taką miała nadzieję.

Około trzech kilometrów dalej zauważyła świeże ślady wybiegające z lasu. Idąc za nimi trafiła na niewielką leśną polanę, a na niej ślady zwierząt kopytnych. Stało tam też niedawno niewielkie obozowisko.

***

Po pięciu godzinach marszu zauważyła karawanę. Nie była to jednak ta, którą ścigała, ta szła w kierunku Kreutzhofen. Była spora, już z tej odległości widziała kilkanaście zwierząt i wielu mężczyzn przy nich.


*** Reszta ***

Pozostali wyruszli w drogę powrotną do Kreutzfofen. Pakunki, które nieśli nie były poręczne, utrudniały i spowalniały ich górską drogę. Uznali jednak, że opłaci im się zabrać te wszystkie rzeczy z powrotem, tak też uczynili. Jeden niósł Hans i Georg, drugi Borys i Drago.

***

Było już po pierwszej przerwie na regenerację sił i posiłek, gdy dostrzegli zbliżającą się postać. Zważywszy na odległość już widzieli, że jest ona nadnaturalnych rozmiarów. W ogromnej dłoni trzymał maczugę, a maczugą tą było drzewo. Oni widzieli go, nie wiedzieli, czy on widział ich. Szedł w ich kierunku niezmiennym tempem.