Czy postaci graczy muszą być przydatne?
Mam ochotę zagrać starym magiem który stracił zdolność rzucania czarów i jedyne co mu zostało to szorowanie pokładów i czyszczenie wychodków.
Cytat:
Nazwijmy go Lewus, sepleni, ręce mu się trzęsą, ma siwą brodę pożółkłą od prawdopodobnie tytoniu (zgłębianie tego tematu jest groźne dla żołądka słuchacza), bielmo na lewym oku, pokaźną łysinę, jest chudy i zgarbiony.
Zdolności bojowe Lewusa to:
1 Szukanie bezpiecznego miejsca żeby się ukryć i przeczekać walkę.
2 Obrzucanie wyzwiskami wrogów i przyjaciół po równo, a co należy im się.
3 Dołączenie po walce do zwycięzców i zdolność przekonywania ich, że był z nimi od początku.
Umiejętności przydatne na co dzień:
1 Zdolność robienia skręta w każdych okolicznościach i przy każdej pogodzie (krążą opowieści że raz zrobił skręta i wypalił go pod wodą, podobno władał jeszcze wówczas magią).
2 Umiejętność usmażenia na patelni dowolnego posiłku (tak, musli też można smażyć na głębokim oleju).
3 Puszczanie wiatrów niemożliwych do wytrzymania (podobno efekt uboczny po zabawach zabójczą chmurą).
4 Zdolność irytowania absolutnie każdej istoty żywej.
5 Samozwańczy mistrz alchemii (niektóre jego odwary naprawdę leczą to co powinny, prawie bez efektów ubocznych).
Zdolność specjalna: Znajdowanie się w odpowiednim miejscu i czasie.
|
Potrzebowałbym tylko pomocy z mechaniką...