Gdy dotarli na miejsce oczom Luizy ukazał się chaos. Przed budynkiem tłoczyli się ludzie. Miała wrażenie jakby zebrało się tu całe miasto. Straż miejska próbowała zachować pozorny porządek, jednak sytuacja mogła ich przerosnąć w każdej chwili.

- No nieźle - oznajmiła Luiza nie ukrywając przy tym rozczarowania w głosie.

To zadanie mogło się okazać trudniejsze, niż zakładała, jednak wydawało jej się stosunkowo uczciwe i sprawiedliwe. Poza tym, po nieudanej próbie złapania seryjnego mordercy, nie mieli innego wyjścia. Nie pozostawało więc nic innego jak wykonać zleconą im misję.

- Bardzo chwalebne z pańskiej strony - zwróciła się do rycerza i kontynuowała - myślę, że pańska obecność na przedzie będzie nieoceniona, my z Ernstem ruszymy tuż za panem - kończąc zdanie jej wzrok powędrował w kierunku przyjaciela, który skinął głową.