| Dalacitus wzruszył ramionami widząc wyraźnie oburzenie wszystkich wokół. Wyglądało na to że byli jeszcze zbyt blisko miasta i zebrani nie mieli okazji pożyć wśród piasków pustyni. Wciąż byli zakuci w kajdany prawa, ale wiedział że im dalej od cywilizacji tym luźniejsze prawo było.
- Z tamtej odległości wyglądali na elfy. Z nimi nie ma sensu konwersować inaczej jak przy pomocy pięści. - wyjaśnił uprzejmie magowi. Widać nie wszyscy mieli okazję być poza terenem miasta. Nie przypuszczał też aby arystokrata mógł wymierzyć mu specjalnie dużą karę, biorąc pod uwagę to że Łotr sam opłacił wstęp do karawany, miał własne zapasy i juczne zwierzę i de facto nikomu nie podlegał służbowo. Asekuracyjnie jednak nie wyraził tego poglądu głośno, zerkając tylko co jakiś czas na ręce Kadira. |