Jacek myślał. Myślał jak bardzo był pijany kiedy poparł kandydaturę elfa na burmistrza. Oczywista jest jedna rzecz. Musiał mieć wtedy ostrą banie.

Timi, a przepraszam Tymon pierwszy zerwał się do obrony porządków i obyczaju. Przeciwstawiał się jawnemu pogwałceniu praw rady miasta, a co za tym idzie mieszkańców tej zacnej miejscowości. Za przykładem Mistrza Cechowego poszedł Mistrz Małodobry, a niedługo po nim pojawiła się szlachetna pani Jagoda, której cyce zdają się być coraz większe. Stanęła przy samym Tymonie niezaprzeczalnie okazując swe poparcie. Wszystkie te okazy ludzkiej solidarności i wzajemnego wsparcia, wobec jawnej niesprawiedliwości i podłości jaka miała tu miejsce poruszyły kapłańskie serce Jacka, który wspiąwszy się na skrzynkę na której wcześniej siedział zaczął mówić.

- Za prawdę powiadam wam iż źle się dzieje w mieście Gluckwunschen. Zło zalęgło się i działa ku naszej zgubie, a postać naszego burmistrza jest najlepszym przykładem iż chaos może zdeprawować nawet najbardziej prawych obywateli. Od kiedy tylko przyszły do nas wieści o niebezbieczeńśtwie starał się je tylko tylko uciszyć. Wiedziałem jednak iż tak nie można. Musiałem wam powiedzieć prawdę i rozpocząć przygotowania do wojny. Nie tylko ja podjąłem działania byli też inni, a nasz burmistrz zaczął działać dopiero wtedy kiedy spostrzegł iż jego próba uśpienia naszej czujności spełza na niczym. Ogłosił ten swój trijumfifrat czy co tam chciał i odsunął prawnie wybranych radnych od należnej im władzy. Dzielnych bohaterów którzy przybyli by nas wesprzeć w walce z nieumarła plagą uwięził w ratuszu. Czy tak czyni ktoś kto chce waszego dobra. Knuje oszukuje i chce tylko powiększać swą władzę? Nie!!! Dlatego proponuje iż Mistrz Tymon, który pierwszy przeciwstawił się bezprawiu objął pełnie władzy do czasu zażegnania kryzysu.

Tu chwile odczekał by nabrać powietrza i spojrzeć na tłum by po chwili dodać

- Ci którzy dalej wątpią niech spojrzą na budynek ratusza i porastające go mroczne pnącza. Powiadam wam dowodzą one iż serce osoby, która objęła go za swą siedzibę ma serce równie czarne.

Gdy wzrok tłumu skupił się na ratuszu Jacek zeskoczył ze skrzynki i oddalił się. Chciał zrobić honorową rundkę wokół ratusza i zobaczyć czy któryś z dzielnych PP nie wykorzystał z okazji i nie wyskoczył z ratuszowego okna prawdopodobnie wraz z miejska skarboną i innymi cennymi przedmiotami jakie mu pod łapy wpadły. Nie chciał im robić przykrości ( to znaczy PP nie chciał innym by chciał) chciał tylko pogadać. Słyszał iż tacy lubią dostawać ważne misje, a właśnie taka jedna się pojawiła.