| Łotr nikomu nie rzucał się w oczy, skryty w cieniu jednego z kamieni. Był niemal pewien że nawet członkowie drużyny nie byliby wstanie go wskazać, ale nie oznaczało to że czekał bezczynnie na rozwój wydarzeń. Nawet jeśli jego mięśnie były zbyt słabe by go podnieść, to jego umysł wciąż był silny.
Jego twarz spurpurowiała od mentalnego wysiłku, a jego plecak powolutku zaczął się ruszać. |