Loftus z Olegiem przyprowadzili Kadetkę z powrotem, mag coraz bardziej dostrzegał i doceniał przemianę zwiadowcy. Natomiast widok martwego von Rudgera go zaskoczył. Ritter nie odezwał się na ten temat, nie był bezpośrednim świadkiem wydarzeń, ale swoje się domyślał.
Gustaw z niepewnego, chwiejnego i bojącego się odpowiedzialności dowódcy, stał się nieprzewidywalny, pochopny i bezkompromisowy. Leonora zdawała się nic z tego nie robić, co tylko potwierdzało wcześniejsze domysły Rittera. Zabicie wpływowego szlachcica, bez sądu, bez dowodów… Jeśli to kiedykolwiek wyjdzie na jaw, co w opinii maga jest bardzo prawdopodobne (Gustaw wspomni raporcie o bohaterskiej śmierci, a potem trzy razy zmieni opis wydarzeń, Kadetka zdradzi prawdę ojcu, ktoś wypije zbyt dużo wina i się wygada, Kolegium Cienia wywęszy spisek i zacznie zadawać pytania, raportu z wydarzeń zażyczą sobie kapłani Myrmidi itd…), to wszyscy Ostatni zawisną. No pewnie poza sprawcą mordu, tego szlachectwo wyratuje, wystarczy że zrzuci winę na resztę.
Owszem Szary Czarodziej dopuszczał możliwość zabicia szlachcica, ale nie teraz i nie w taki sposób. Otruć, zepchnąć, udusić w śnie etc. Do tego po cichu wymienił z nim z dwa zdania, wzmianka o Kapitule Cienia zmusza do słuchania. Niestety później nie było okazji, aby rozwinąć rozmowę no i już jej nie będzie. Zaprzepaszczona okazja...
Mag uwolnił dziewczynę z więzów.
- Nie uciekaj proszę więcej, nasze życie może od tego zależeć. – Loftus pozostawał jednak blisko kadetki, aby ewentualnie interweniować, gdyby ta jednak ponowne próbowała zerwać się do ucieczki.