- Dla porządku - wyciągnął z za pazuchy przygotowaną uchwalę, której dałby głowę wcześniej tam nie było - proszę o podpisy obecnych, Wolfgang przebiegnie się zaś jeszcze dzisiaj po mieście i zbierze brakujące dla ważności uchwały sygnatury. Tak czy inaczej uruchomię o poranku miejskich heroldów co by tą wiadomośc rozgłaszali. Myślę, że warto aby każdy z nas spotkał się z obywatelami naszego pięknego miasta, z którymi pozostaje w dobrych relacjach i przekazał im radosną wieść o dowołaniu burmistrza oraz mniej radosną o tym, że głównym celem Volkmara jest położenie łap na dobytku ludzi, którzy swą pracą, potem i krwawicą doszli do swego stanowiska. Na taką wszak niegodziwość nie można przystać. Zwłaszcza, że elf u władzy pewnie i krasnoludy wpuści do miasta coby się osiedliły i zarobek uczciwym mieszczanom zabierały. Macie jakieś inne pomysły rozwiązania problemu?

po zebraniu

Mistrz Tymon, aby nie marnować czasu po próżnicy wysłał Wolfganga aby po drodze zajrzał do karczmy pod czerwoną kozą aby poinformował właścicielkę o tym jak się sprawy mają. Brygida jaka była taka była ale kochała rodzinę dlatego był pewien, że już nie długo klienci tej karczmy usłyszą plotki o bezprawnie działającym burmistrzu, planowanych konfiskatach mienia, biciu zwykłych ludzi za mówienie prawdy o nadciągających nie umarłych.... i wielu innych rzeczach na temat Volkmara i jego popleczników których Tymon nie wie, a które z pewnością już dawno dotarły do pierwszego ucha w Gluckwunsh i tylko czekały na odpowiednią chwilę do ich wyjawienia. A nawet jeśli nie, Gitka na pewno będzie wiedziała co i komu powiedzieć aby osiągnąć zamierzony rezulat w końcu raz będzie miała moralne prawo aby puścić język i wodzę fantazji...

Sam zaś korzystając z faktu że był jeszcze trzeźwy, nie zwykł bowiem nadużywać trunków kierując się do domu po drodze zaszedł do przyjaznych mu a znaczących w mieście mistrzów, sącząc im do uszu jad o tym, że cały spór pomiędzy radą a burmistrzem wyniknął ze sprzeciwu rady wobec elfiego planu wpuszczenia do miasta nieludzkich mistrzów rzemiosł różnych, którzy nie chcą co cechu należeć a co za tym idzie składek placić i wspólnych zasad się trzymać a psują rynek robiąc dobra robotę za małe pieniądze. Tymon nie był co prawda gatunkistą, ale wiedział że nic tak nie zaboli kupców jak utrata zarobku a co za tym idzie ich pozycji w mieście na rzecz jakiś przybłędów. Jego zdaniem, żaden kupiec nie będzie chciał do tego dopuścić.


Gdy wrócił do domu było mu bardzo późno. Jakiś głos jednak kazał mu napisać pismo w którym darował cały swój majątek małżonce, które następnie wysłał do swego najlepszego przyjaciela. Co by nie było solę rodzinny trzeba zabezpieczyć ale małżonka nie koniecznie o tem wiedzieć musi. Następnie zasnął w poczuciu dobrze wypełnionego obowiązku.

Miał plany na poranek.

Milicja cechowa, czeladnicy Tymona i ochotnicy czekali w pogotowiu na właściwy moment do działania. Nikt nie wiedział właściwie na co i dlaczego czekają ale wszyscy byli pewni, że we właściwym momencie ich działanie zostanie wymuszone przez linię fabuły tej opowieści i wtedy zwarci i gotowi ruszą czynić swoją powinność.

PS
Mistrz Tymon obudził się w nocy wiedziony kolejnym złym przeczuciem i powiesił portret żony w mieście portretu pani fortuny, który schował poza domem w sobie tylko wiadomym miejscu odkrytym przypadkowo przez małego Timiego przed dwudziestu laty.